Bence Özdemir Asaf...
Özdemir Asaf. Şiiri bana sevdiren şair. Yeri hep farklı. Az kelimeyle çok şeyler anlatmak ona mahsus.
Özdemir Asaf’ın şiirinin bir kişiliği vardır. Eğer onu tanıyorsanız, tarzını biliyorsanız, bir şiiri elinize aldığınızda onun Özdemir Asaf’a ait olduğunu anlarsınız. Çünkü o, özgün bir şairdir.
Ben onun sayesinde sevdim yalnızlığımı, ondan öğrendim yalnızlığın sağır olduğunu. Ağlamanın aslında cesurların yapabileceği bir şey olduğunu onun sayesinde anladım. Onun sayesinde farkına vardım kendini bilmeyenlerin yalnız bile kalamayacaklarını.
Hayatımın belli döneminde önemli bir yere sahip "O". Umarım siz de okursunuz onun "Yalnızlık Paylaşılmaz" adlı kitabını. Başka türlü anlayamazsınız yalnızlığın sadece size özel bir dünyada yaşadığını ve onu kimseyle paylaşamayacağınızı.
 Yalnızlık PaylaşılmazYalnızlık, yaşamda bir an, Hep yeniden başlayan.. Dışından anlaşılmaz. Ya da kocaman bir yalan, Kovdukça kovalayan.. Paylaşılmaz. Bir düşün'de beni sana ayıran Yalnızlık paylaşılmaz Paylaşılsa yalnızlık olmaz. |
Türkiye'de İstanbul ne ise,
İstanbul'da gece ne ise,
Gecede yürümek ne ise,
Yürürken düşünmek ne ise,
Seni unutmamacasına düşünmek ne ise,
Unutmamanın anlamı ne ise,
Seni sevmek ne ise,
Saklayayım, yok söyleyeyim derken
Birden aşka düşmek ne ise.
Her neyse...
Bugün ve bugün
.......
Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına
Yarın bitecek sanki her şey
Yarın ölecek gibiyiz.
Daha doymamışız yaşamasına,
Günlerimiz dün bir, bugün iki,
Sakın bir şey bırakma yarına,
Yarın yok ki.
An
Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye
Biren iki kişiyi döndürür bir kişiye
Anılarından kale yapıp sığınsa bile
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye.
0 yorum:
Yorum Gönder